Кристобаль де Моралес (2) - Ecce, amica mea - ноты, текст песни (слова), перевод

Prima pars
 Ecce amica mea,
 columba mea,
 speciosa mea,
 formosa mea,
 venit saliens in montibus, 
 transiliens colles.
 Similis est dilecta mea
 capree hynuloque cervorum.
 En dilecta mea,
 formosa mea
 stat post parietem nostrum 
 respiciens per fenestras, 
 prospiciens per cancellos.
 En dilectus meus loquitur mihi: 
 "Surge, amica mea, 
 columba mea, 
 formosa mea, 
 et veni.
 Iam enim hiems transiit, 
 imber abiit et recessit.
 Columba mea, veni.
 
 Secunda Pars
 Flores apparuerunt in terra nostra, 
 tempus putationis advenit; 
 vox turturis audita est in terra nostra,
 ficus protulit grossos suos, 
 vineae florentes dederunt odorem suum; 
 surge, amica mea, 
 propera, speciosa mea, 
 et veni, columba mea, 
 in foraminibus petrae, 
 in caverna maceriae. 
 Ostende faciem tuam mihi, 
 sonet vox tua in auribus meis; 
 vox enim tua dulcis, 
 et facies tua decora".