Daniel Friderici - Cedit hiems eminus - ноты, текст песни (слова), перевод

1.
 Cedit hiems eminus,
 Surrexit Christus Dominus,
 Tulitque gaudia.
 Vallis nostra floruit,
 Reviviscunt arida,
 Postquam ver intepuit,
 Recalescunt frigida.
 
 2.
 Pastor qui pro ovibus
 Ducendis ab erroribus,
 Ponebat animam.
 Libens ferre voluit,
 Crucis poenam maximam.
 Solvit quae non rapuit,
 Per mortem turpissimam.
 
 3.
 Vidit et condoluit,
 Quod ovis una defuit,
 Errans per devium.
 In deserto deserit,
 Magnum gregem ovium,
 Abit, quaerit, reperit,
 Errantem per devium.
 
 4.
 Magna miseratio,
 Quam reduxit de Devio,
 Imponit humerum.
 Non est dolor similis,
 Dolori, quem pateris,
 Jesu, qui sic humilis,
 Factus es prae ceteris.
 
 5.
 Mortis nexu diruto,
 Dracone surgens obruto,
 Depraedans inferos.
 Pharaonis impio,
 Captivos & miseros,
 Ducens ab imperio,
 Choros usque superos.